هرکسی در دل به عشقی مبتلاست
اصلِ عشق وعاشقی از ماسواست
عاشق ومعشوق هردو عاشقند
عاشقان را سازو آوازی جداست
بی گمانم پیش ازاین ها عشق بود
کاندرونِ آدمی غوغا به پاست
هرکجا معشوق باشد عاشق است
عشق بی معشوق اصلاً نابجاست
دراَلفبای تمامِ عاشقان،
داروئی باشد که دردی را دواست
هرکه عاشق شد به مَسلَخ می رود
مذبحِ عاشق سَرِ از تن جُداست
بهترین عاشق، حسین ثارالله است
کاو جُدا از واژه یِ چون و چراست
